Euroleague : Ο Ολυμπιακός είναι η κορυφαία ομάδα της δεκαετίας

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξαφνιαστήκαμε στην τελευταία επιλογή της Ευρωλίγκας στην κορυφαία ομάδα της δεκαετίας της. Όπως ακριβώς το έγραψε ο Βαγγέλης Μάντζαρης σε ένα ποστάρισμά του. Σιγά μην έλειπε ο Βασίλης Σπανούλης από αυτήν την παρέα. Ο κορυφαίος όλων. Ο αθλητής στον οποίο χρωστούν ένα τεράστιο ποσό από τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους αθλητές που έκαναν καριέρα εξαιτίας της συνεργασίας τους μαζί του.

Ο ηγέτης του Ολυμπιακού με τον οποίο οι Ερυθρόλευκοι δικαίως έγιναν η κορυφαία ομάδα της δεκαετίας στην διοργάνωση.

Τα λόγια στερεύουν όταν προσπαθούμε να ψελλίσουμε ή να γράψουμε κάποιες λέξεις για τον Βασίλη Σπανούλη. Κάθε μέρα το ίδιο… εμμονικός με το άθλημα. «Καψούρης» με το μπάσκετ. Συγκεντρωμένος απόλυτα στον στόχο του και αθεράπευτα τρελός με τον ανταγωνισμό, αρνείται να χάσει.

«Φυσικά και θα συνεχίσω. Ακούω να λένε πως θα αποσυρθώ επειδή τραυματίστηκα και δεν μπορώ. Μου δίνουν «τροφή» τέτοια σχόλια, μου δίνουν κίνητρο», τάδε έφη Σπανούλης στην ΕΡΤ. Η κριτική όχι μόνο δεν τον φοβίζει, αντιθέτως την έχει ανάγκη, τον ατσαλώνει ακόμα περισσότερο. Και ας είναι παροπλισμένος λόγω τραυματισμού και ας είναι στα 38 του.

Ήταν και είναι από τις σοβαρότερες αιτίες που ο Ολυμπιακός είναι η κορυφαία ομάδα της δεκαετίας όπως ολόσωστα λένε οι αδερφοί Αγγελόπουλοι.

Έχετε αμφιβολίες στα λεγόμενα των προέδρων των Πειραιωτών; Το έδειξε περίτρανα ακόμα και η ίδια διοργάνωση με τους παίκτες που ψηφίστηκαν στην ομάδα της.

Να σας θυμίσω τέσσερα ονόματα. Βασίλης Σπανούλης, Γιώργος Πρίντεζης, Κάιλ Χάινς και Μίλος Τεόντοσιτς.

Αθλητές που τίμησαν την φανέλα του Ολυμπιακού, έζησαν όμορφες και μαγικές στιγμές με αυτήν, κατέκτησαν με τους Ερυθρόλευκους αλλά και χωρίς αυτούς την κορυφή της διοργάνωσης. Για να μην απαριθμήσουμε τους παίκτες που πρωταγωνιστούν στην Ευρωλίγκα, προερχόμενοι από αυτήν την παραγωγική διαδικασία, που είτε τους έφερε μετέπειτα τίτλους ή απλά ήταν η αιτία για να ανέβει κατακόρυφα το κασέ τους.

Την τελευταία δεκαετία λοιπόν η ομάδα του Πειραιά μαζί με τις Ρεάλ και ΤΣΣΚΑ είναι αυτές που έχουν από δύο κούπες της Ευρωλίγκας. Κατάφερε με την δική της λογική, το my way της, να φέρει δύο back to back κούπες και να είναι η μοναδική ομάδα με τέσσερις τελικούς, χάνοντας τους δύο από αυτούς στις έδρες του αντίπαλού της.

Έχασε τα τελευταία δύο χρόνια αρκετή από την αίγλη της. Όμως αυτό δεν σημαίνει κάτι ειλικρινά.

Οι πρόεδροι του Ολυμπιακού είναι δίπλα στην ομάδα τους. Ηδη μέσω του Γιώργου Μπαρτζώκα χτίζουν για το μέλλον των Ερυθρόλευκων, σε ένα ρόστερ που έχει σε μεγάλο βαθμό κλείσει και χρειάζονται ισχυρές πινελιές για να επιστρέψει στις κορυφαίες ομάδες της Ευρωλίγκας.

Έχουμε μέλλον πάντως μπροστά μας και καλό είναι να μην βιαζόμαστε. Πολλές περιπτώσεις αθλητών γράφονται για τον Ολυμπιακό, θα συνεχίσουν να γράφονται και ελάχιστες από αυτές ισχύουν γιατί ο προπονητής των Ερυθρόλευκων δεν είναι από αυτούς που είσαι σίγουρος για το που θα «χτυπήσει».

ΥΓ. Τεράστιο ντόμινο μπορεί να προκύψει στην Ευρωλίγκα με τις υποθέσεις των Καλάθη και Σλούκα. Εάν ο αρχηγός του Παναθηναϊκού όντως μείνει ελεύθερος, δεν μπορώ να πιστέψω ούτε μία στο εκατομμυριο πως θα επιλέξει την Ζενίτ. Αλλά θα πάει σε μία τοπ επιπέδου ομάδα. Ένα θερμό καλοκαίρι, την ώρα που η αγορά αναγκαστικά θα μικρύνει, αφού ελεύθερος μπορεί να μείνει και ο Ντιλέινι, ενώ κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί ακριβώς με τους Καμπάτσο και Μίτσιτς. Άρα; Χαμός…

ΥΓ2 Ο Ολυμπιακός είναι στις σωστές ράγες. Βγάζει υγεία, υπάρχει ρόστερ, υπάρχει αισιοδοξία. Πάνω από όλα δεν υπάρχει φόβος και άγχος για την επόμενη μέρα. Μεθοδικά και όλα θα γίνουν…

ΥΓ3 Τα λόγια για τον Βασίλη Σπανούλη λιγοστεύουν. Έχουμε ζήσει τον κορυφαίο της Ευρωλίγκας. Και αυτό μας αρκεί..