Δύο ομιλίες, μία το 1957 και μία το 1959 είχε κάνει ο Ξενοφών Ζολώτας, χρησιμοποιώντας εξ ολοκλήρου ελληνικές λέξεις που έχει δανειστεί η αγγλική γλώσσα. Θέλησε με τον τρόπο αυτό ο ευρυμαθής τραπεζίτης να αναδείξει το μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας, πόσο επιδραστική είναι σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οπως αναφέρεται στη Μηχανή του Χρόνου:
Με δεδομένο το υψηλό επίπεδο του κοινού στο οποίο απευθυνόταν ο Ξενοφών Ζολώτας, το εγχείρημα ήταν εξαιρετικά εύστοχο και αντάξιο της διάνοιας για την οποία φημιζόταν ο ίδιος. Οι λόγοι του είναι κάθε άλλο παρά κενοί περιεχομένου, ενώ ταυτόχρονα έχουν ύφος εύστοχο και πνευματώδες, καθώς θίγει σημαντικά οικονομικά ζητήματα. Στην πρώτη ομιλία ζητά διεθνή εναρμόνιση και συνέργειες για την καταπολέμηση του πληθωρισμού, ενώ στη δεύτερη περιγράφει γλαφυρά τα προβλήματα που αναδύονται από την ταυτόχρονη συνύπαρξη «της Σκύλλας του πληθωρισμού και της Χάρυβδης της οικονομικής ύφεσης».