Εκλογές χωρίς κουρτίνα…

Με τις παράλληλες εμφανίσεις του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα κομματικά τους ακροατήρια κατά το προηγούμενο τριήμερο, εγκαινιάστηκε ουσιαστικά η προεκλογική περίοδος.
Η επόμενη χρονιά θα είναι εκλογική και προβλέπονται πολλές, αλλεπάλληλες ή και ταυτόχρονες αναμετρήσεις στις κάλπες. Φαίνεται δε ότι σε αυτές, ο Αλέξης Τσίπρας θα βρεθεί εγκλωβισμένος σε μία συνθήκη, η οποία στην έναρξη της θητείας του έμοιαζε προνομιακή.
Ήταν ο πρώτος Πρωθυπουργός έπειτα από πολλά χρόνια, που είχε την ευκαιρία να ολοκληρώσει ανενόχλητος την συνταγματική του θητεία χωρίς καμία εκλογική αναμέτρηση (αυτοδιοικητικές, ευρωεκλογές, εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας) στην διάρκεια της τετραετίας.
Πλην όμως, τώρα, έπειτα από όλα όσα έχει πει και (δεν) έχει κάνει, είναι ορατό ένα ενδεχόμενο: να πληρώσει και μάλιστα ακριβά, το τίμημα της αβελτηρίας του σε όλες τις κάλπες στις οποίες θα δοκιμαστεί.
Εν όψει εκλογών, η σύγκριση ανάμεσα στα όσα ακούστηκαν από τον κ. Τσίπρα την Παρασκευή το βράδυ στην Θεσσαλονίκη και από τον κ. Μητσοτάκη το Σαββατοκύριακο στο συνέδριο της ΝΔ, διαμορφώνουν τους όρους με τους οποίους θα γίνει η πολιτική αναμέτρηση της χρονιάς.
Ο κ. Τσίπρας αμύνεται επιτιθέμενος. Προσπαθεί ματαίως θα υπερασπιστεί όσα έχει κάνει, υπόσχεται μόνο επιδόματα και ρίχνει όλο το βάρος της ρητορικής του στις απόπειρες χάραξης διαχωριστικών γραμμών. Μιλά με όρους του παρελθόντος, χρησιμοποιεί την συμφωνία των Πρεσπών προκειμένου να υποδαυλίσει πάθη και έχθρες, μιλάει για δημοκράτες και φασίστες, ακροδεξιούς και εθνικιστές και αναπαράγει όλα τα σχήματα του προηγούμενου αιώνα. Σε τελική ανάλυση, το τέλος των μνημονίων αποκάλυψε την πολιτική του γύμνια. Η πρότασή του για το μέλλον, έστω και υποτυπώδης, λείπει.
Ο κ. Μητσοτάκης, με δεδομένες τις δεσμεύσεις της χώρας από τις πολιτικές επιλογές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, επιχειρεί να καλλιεργήσει κάποια προσδοκία. Μιλά για ανάπτυξη, περιγράφει ένα στοιχειώδες σχέδιο, ό,τι επιδόματα υπόσχεται είναι κοινωνικού χαρακτήρα (όπως τα 2.000 ευρώ για το πρώτο τέκνο) και όχι διαβρωτικά για την όποια παραγωγική διαδικασία έχει απομείνει όρθια. Παράλληλα, ροκανίζει τον κ. Τσίπρα και την συγκυβέρνησή του, με αιχμή την προβληματική συμφωνία των Πρεσπών.
Οι εκλογές του 2019 θα είναι οι πρώτες έπειτα από δέκα χρόνια, στις οποίες δεν θα αναμετρηθούν μνημονιακοί με αντιμνημονιακούς, «γερμανοτσολιάδες» με «εισαγγελείς» λαϊκών δικαστηρίων, η «πλατεία» με το «μπουρδέλο» την Βουλή.
Θα είναι οι εκλογές στο τέλος μίας πορείας, όπου η «κουρτίνα» σηκώθηκε για τα καλά – ενδεχομένως και για πάντα – και όπου οι ρόλοι αποκαλύφθηκαν. Οι αυτοαποκαλούμενοι καλοί της Ιστορίας απέτυχαν και η όποια προσδοκία για το μέλλον έχει απομείνει, θα αναζητήσει ίσως μία τελευταία ευκαιρία επαλήθευσης.
Η σύγκρουση θα είναι σφοδρή και, μάλλον, ιστορική.
Αγγελος Κωβαίος
Πηγή: in.gr