Όπως έχουμε ξαναγράψει ο Πρωθυπουργός δέχεται αυτή τη στιγμή εισηγήσεις από τους συνεργάτες του αλλά και τα κομματικά στελέχη. Αν κάποιος επιχειρούσε μια κατηγοριοποίηση των εισηγήσεων αυτών θα έλεγε ότι χωρίζονται σε αυτούς που θεωρούν σοφότερη την επιλογή του εκλογικού αιφνιδιασμού και σε αυτούς που προκρίνουν εξάντληση της τετραετίας.
Η πρώτη ομάδα, βέβαια, είναι χωρισμένη στα δύο καθώς κάποιοι προτείνουν πρόωρη προσφυγή στις κάλπες στις αρχές Μαρτίου ενώ άλλοι επιμένουν ότι προτιμότερη θα ήταν η διεξαγωγή τριπλών εκλογών τον Μάιο. Υπάρχει όμως και ένα σενάριο το οποίο μπορεί να τους «ενώσει».
α) Όσοι «βλέπουν» κάλπες τον Μάρτιο συνδυάζουν τη διεξαγωγή των εκλογών με τις εξελίξεις στο Μακεδονικό. Η Συμφωνία των Πρεσπών θα φτάσει για επικύρωση στην ελληνική βουλή στις αρχές Φεβρουαρίου και με δεδομένη την απόφαση των Ανεξαρτήτων Ελλήνων να αποχωρήσουν από την κυβέρνηση, εμφανίζεται μια καλή ευκαιρία για προκήρυξη εκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορεί να παίξει το χαρτί της πόλωσης πάνω σε ένα θέμα που μπορεί να συσπειρώσει τόσο το δικό του ακροατήριο όσο και κόσμο που προέρχεται από την εκτός ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά. Επιπλέον, μπορεί να διεμβολίσει και τον χώρο του Κινήματος Αλλαγής του οποίου οι ψηφοφόροι εμφανίζονται διχασμένοι για το Μακεδονικό.Έτσι, ο Αλέξης Τσίπρας θα εμφανιστεί ως ο πολιτικός ηγέτης που μπορεί να λύσει μεγάλα γεωπολιτικά ζητήματα, που έχει τη στήριξη των Ευρωπαίων αλλά και των Αμερικανών και ο οποίος, χωρίς να μετρά πολιτικό κόστος, δεν διστάζει να παίρνει μεγάλες και δύσκολες αποφάσεις όταν πιστεύει ότι αυτό επιτάσσει το εθνικό συμφέρον.
Παράλληλα, τον Μάρτιο, σημειώνουν οι θιασώτες αυτής της άποψης, θα είναι ακόμα νωπές οι μνήμες των θετικών μέτρων και ειδικά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να μην περικοπούν οι συντάξεις και η κυβέρνηση θα μπορεί να υποσχεθεί πως η χώρα ακολουθώντας αυτό το δρόμο μπορεί να ζήσει σύντομα καλύτερες μέρες. Τέλος, σημειώνουν ότι σε περίπτωση ήττας τον Μάρτιο θα μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές αλλά και στις αυτοδιοικητικές να πορευτεί με ένα «αντιδεξιό αφήγημα» το οποίο, όπως εκτιμούν θα αυξήσει την εκλογική του επιρροή και στις δύο αναμετρήσεις.
β) Όσοι προτείνουν τριπλές εκλογές τον Μάιο υποστηρίζουν ότι η ψήφος διαμαρτυρίας και δυσαρέσκειας θα διοχετευθεί στις ευρωεκλογές. Επίσης ψηφοφόροι της Αριστεράς πιθανώς στις ευρωεκλογές να επιλέξουν άλλα σχήματα (ΛΑΕ, Βαρουφάκη, Πλεύση κλπ) ενώ στις εθνικές εκλογές η ψήφος θα πάρει πιο πολιτικά χαρακτηριστικά, κάτι που εκτιμούν ότι θα ευνοήσει τον ΣΥΡΙΖΑ καθώς, μπροστά στο φάσμα της νίκης της Δεξιάς, θα μπορέσει να ξαναπάει την ψήφο δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του. Οι ίδιοι σημειώνουν ότι η αποχώρηση των υπουργών των ΑΝΕΛ θα δώσει, επίσης, την ευκαιρία να γίνει, μέσω του ανασχηματισμού, νέο άνοιγμα τόσο στην Κεντροαριστερά όσο και σε προσωπικότητες της Κεντροδεξιάς. Αυτό, λένε θα επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να κινηθεί και σε άλλους χώρους διεκδικώντας έτσι αν όχι την πρώτη θέση στις εκλογές, τουλάχιστον την οριστική του εγκαθίδρυση ως ο προοδευτικός πόλος του πολιτικού συστήματος.
Ο Αλέξης Τσίπρας ακούει προσεκτικά και τις δύο απόψεις, σταθμίζει τα υπέρ και τα κατά των δύο προτάσεων και θα αποφασίσει πιθανότατα στις αρχές του χρόνου και αφού πρώτα δει τις μετρήσεις μετά την ψηφοφορία στη Βουλή του Προϋπολογισμού για το 2019. Δεν πρέπει να αποκλειστεί το σενάριο ο Πρωθυπουργός να επιχειρήσει έναν συγκερασμό των δύο απόψεων. Αν οι μετρήσεις δείχνουν ότι η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να πιάσει τον στόχο της αυτοδυναμίας τότε πιθανότατα θα πάει στο τέλος Μαρτίου σε εκλογές με σκοπό, αν χρειαστούν επαναληπτικές αυτές να γίνουν μαζί με τον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών και τις ευρωεκλογές στις 26 Μαΐου.
Τέλος, υπάρχουν κι αυτοί που πιστεύουν ότι οι εκλογές «πρέπει να γίνουν στην ώρα τους». Λένε ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της κυβέρνησης καθώς οι κοινωνικές παροχές θα κάνουν έστω και μικρή διαφορά στις τσέπες των πολιτών και θα έχει εμπεδωθεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης με τις αγορές που θα επιτρέπει μεγαλύτερη ευελιξία. Επιπλέον, ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορεί να προβάλει το χαρτί της σταθερότητας καθώς θα είναι ο πρώτος Έλληνας Πρωθυπουργός, μετά από πολλά χρόνια, που θα έχει ολοκληρώσει την τετραετία. Η πρόταση αυτή, βέβαια, δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες καθώς στο Μέγαρο Μαξίμου ανησυχούν ότι αν η Νέα Δημοκρατία καταφέρει μεγάλη νίκη στις ευρωεκλογές «θα πάθουμε ότι και ο Σαμαράς».