Προφανώς και αυτή είναι η «πρώτη σκέψη» που μπορεί να κάνει ο καθένας μας, όμως αποτελεί τελικά και την πραγματική (όσο και τη μοναδική) αλήθεια; Την εκφράζουμε την απορία επειδή θυμόμαστε το «δόγμα Βαλβέρδε» από τη θητεία του στον Ολυμπιακό.
Ο Βάσκος τεχνικός που έφτασε μέχρι και τον πάγκο της Μπαρτσελόνα χωρίς να «παίζει» με τα μίντια (τουτέστιν, με την αξία του, ως προπονητής) υποστήριζε πως για σκοράρεις δεν έχει σημασία μόνο το «με ποιόν» επιθετικό θα αγωνιστείς, αλλά παίζει ιδιαίτερο ρόλο και το «με πόσους».
Για αυτό και όσο ήταν στο Ρέντη και εφήρμοζε το σχηματισμό του 4-2-3-1 (τον οποίο και είχε γνωρίσει στην ποδοσφαιρική Ελλάδα) φρόντιζε να βγαίνει μπροστά με έξι τουλάχιστον παίκτες. Εκτός από τον καθαρόαιμο φορ είχε την τριάδα της υποστήριξης, με τον παίκτη του άξονα και τους δύο ακραίους επιθετικούς, ενώ στην «παρέα» συμμετείχαν και ένας από τους πλάγιους μπακ όπως και ένας από τους κεντρικούς χαφ του άξονα, κυρίως αυτός που κάλυπτε τη θέση στο «8άρι».
Και για την «αλλαγή της φάσης» έμεναν πίσω οι δύο στόπερ με τον κόφτη και ο άλλος πλάγιος αμυντικός. Στο 6-5 πήγαινε δηλαδή η αναλογία στην προσπάθεια της επίθεσης κι ενώ θυμίζουμε ότι ο Ερνέστο ως γνήσιος εκφραστής της ισπανικής θεωρίας προτιμούσε ο φορ να κάνει χρέη έκτου χαφ και για το λόγο αυτό ο Μήτρογλου έκανε τότε το … αγροτικό του σε Πανιώνιο και Ατρόμητο.
Κι αν θυμάστε με αυτό το σκεπτικό ο Ολυμπιακός είχε πετύχει «μεγάλα σκορ» φτάνοντας σε νίκες με έξι γκολ σε βάρος της ΑΕΚ (του Μανόλο Χιμένεθ), επτά επί του Αστέρα Τρίπολης, πέντε της Μπενφίκα, τέσσερα της Χέρτα. Συνεπώς, υπάρχουν κι άλλες παράμετροι που θα πρέπει να εξεταστούν για το ζήτημα που αντιμετωπίζουν τώρα οι ερυθρόλευκοι με το γκολ, πέρα από το γεγονός ότι μετά την απόκτηση του Μασούρα από τον Πανιώνιο θα πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι στις αρχές του νέου χρόνου θα έρθει κι άλλος στράικερ στο Ρέντη.
Το γκολ είναι και ρέντα, αφού μην ξεχνάμε ότι ο Γκερέρο σκόραρε σε όλα τα φιλικά της προετοιμασίας και ξεκίνησε με «διπλά» από τα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ, ενώ το θετικό για την ομάδα του Μαρτίνς είναι ότι συνεχίζει να δημιουργεί φάσεις με αμείωτο ρυθμό και οι περισσότεροι προπονητές στον κόσμο σε τέτοια περίπτωση δεν αισθάνονται κανένα φόβο για το αύριο…